Tuesday, December 18, 2012

Omokan Perasaan

Aku manusia, seperti kau.
aku bukan binatang juga bukan haiwan.
aku punya harga, aku punya jiwa.
kau tolak aku, kau ludah aku, seolah aku hamba mainan perasaan kau
Hebat, kau manusia hebat.
Kau buat manusia ni macam boneka mainan,
kau lupa ya yang kau juga manusia?
Oh aku lupa, kau diciptakan untuk mengadili jasad orang.
Sungguh aku lupa, dunia ini milik kau seorang.
Tahniah, kau berjaya buat aku hilang kawalan,
kau berjaya buat aku tersungkur di jalanan.

Tak apa,
Dunia ini milik kau, buatlah apa saja, kau akan menang.
Kau pasti? Kau yakin?
Oh kau lupa kita juga ada Tuhan ya?
Tuhan yang ciptakan kau. Juga ciptakan aku. Ciptakan semua makhluk.

Aku kesian,
kau lupa yang kau juga akan dihukum.
sampai kau hukum aku hingga terbelit jiwa.
kau buat aku seperti pesakit gila-meronta-ronta.

Tak apalah,
Aku hanya kesian.
Kau terpenjara dalam omokan perasaan.
Kau terperangkap dalam dunia khayalan.

Encik, Tuan, Puan,
Aku masih ada Tuhan, aku tak perlu jatuh untuk kau  yang juga hamba Tuhan, dijadikan juga dari Tuhan.
Hidup aku bukan kau tetapkan. Tapi TUHAN.

No comments:

Post a Comment